Środowisko pracy - zestawy robocze

W poprzednim artykule o organizacji środowiska pracy w programie Enterprise Architect, czyli Środowisko pracy - układ okien opisałem sposób, w jaki można skonfigurować układ wyświetlanych okien (workspace layout) zgodnie z osobistymi preferencjami.
Zatem, skoro udało nam się ustalić odpowiednią formę dla wyświetlanych treści w programie, nadszedł czas na usprawnienia dotyczące samych treści.


Wyobraźmy sobie sytuację, że pracujemy żmudnie nad jakimś tematem korzystając jednocześnie z kilku diagramów (na przykład czerpiemy informacje z diagramu wymagań wysokopoziomowych oraz wymagań funkcjonalnych, edytujemy diagram przypadków użycia w którymś obszarze funkcjonalnym). W pewnym momencie musimy przerwać pracę, aby następnego dnia powrócić do tematu. W tym celu, w kolejnym dniu, będziemy zmuszeni ponownie otworzyć model i odnaleźć te same diagramy, z których korzystaliśmy ostatnio.

Z pomocą przychodzi mechanizm o nazwie Working set. Umożliwia on zapamiętanie wszystkich otwartych diagramów i innych widoków (takich jak matrix relationship, search)  na koniec danej sesji korzystania z programu Enterprise Architect. A następnie możliwe jest wczytanie takiego zestawu roboczego w dowolnym momencie.
Można by to porównać również z tzw. "twórczym bałaganem" na biurku. Gdy mamy w swoim środowisku pracy (workspace) pootwieranych wiele widoków i dokumentów, możemy je zapamiętać w postaci zrzutu (snaphsot). A następnego dnia w jednym momencie odtworzyć swój "twórczy bałagan", w którym się doskonale odnajdujemy.
Poza tym Working set sprawdza się doskonale w odniesieniu do najważniejszych diagramów, z których często korzystamy. Zamiast wielokrotnie przedzierać się przez zawartość okna Project Browser - zawsze możemy mieć je pod ręką.





Aby skorzystać z Working set należy wybrać z menu EA: View -> Personal Information. Otworzy się wówczas nowe okno. W oknie tym należy przejść do zakładki Working Sets.

W oknie tym widoczne będą zestawy widoków, gdy już je utworzymy.

Tworzenie zestawu roboczego

Aby utworzyć taki zestaw należy najpierw otworzyć diagramy i inne widoki, które chcemy zapamiętać.
Następnie należy nacisnąć ikonkę Create Working Set.

Wyświetli się wówczas okienko, w którym należy wskazać nazwę zestawu (pole Name) oraz zaznaczyć okna, które mają wchodzić w jego skład (lista Open Windows).

Po naciśnięciu przycisku OK zestaw zostanie zapisany i pojawi się na liście.

Zastosowanie zestawu roboczego

A jak użyć takiego zestawu roboczego? Wystarczy zaznaczyć go na liście i nacisnąć ikonkę Open Working Set. Wówczas automatycznie są otwierane wszystkie diagramy i widoki wchodzące w skład zestawu.

Oczywiście ich zawartość jest aktualizowana przy każdym otwarciu. Czyli, jeśli ktoś inny w międzyczasie zaktualizował taki diagram, to przy ponownym otwarciu będziemy widzieć jego aktualną zawartość.

Aby jeszcze bardziej zautomatyzować często powtarzane czynności, takie jak ciągłe otwieranie tych samych diagramów możemy skorzystać z funkcji Apply when Model opens (dostępna do zaznaczenia z menu kontekstowego zestawu roboczego, po naciśnięciu prawym przyciskiem myszy). Dzięki temu otwarcie modelu wywoła również automatyczne otwarcie wszystkich diagramów i widoków bez potrzeby ręcznego otwierania zestawu roboczego.
W podobny sposób może otwierać się również strona startowa (Model Default), z tym że strona startowa może być tylko jedna i ma nieco inne przeznaczenie.

Dodatkowe informacje

Zestawy robocze (working sets) można używać zarówno w modelu z włączonym, jak i wyłączonym modułem Security. Jeśli model wymusza logowanie się użytkownika, wówczas zestaw roboczy jest przypisywany do konkretnego konta użytkownika.

Podobnie jak w przypadku mechanizmu Workspace layout, zestaw roboczy może mieć charakter stały i zostać opracowany z myślą o konkretnej grupie użytkowników. Na przykład administrator modelu może opracować zestaw roboczy dla grupy analityków i rozdystrybuować go poprzez opcję Share working set. Operacja ta sprawi, że w zakładce Working sets w oknie Personal Information każdy członek grupy analityków będzie dysponował kopią zestawu roboczego, który został rozdystrybuowany przez administratora. Istotną rzeczą jest świadomość, że jest to tylko kopia, gdyż dzięki temu można traktować taki zestaw roboczy jako szablon, który można modyfikować lub usunąć. Rola administratora modelu kończy się w tym zakresie w momencie dystrybucji zestawu. Administrator nie ma już wpływu na to, czy i w jaki sposób jest on wykorzystywany przez użytkowników.